۲. مدیریت خردمندانهدر قلب این زیبایی،یک نظام مدیریتی منسجم و خردمند جریان داشت. جوانان پاکبان با لباسهای سبز، مانند نگهبانان این بهشت، کوچکترین زباله را جمع میکردند. تدبیر هوشمندانه «عودت وجه ورودیه در قبال تحویل زباله» که توسط نگهبانان و سیستم مدیریتی «حفظ طبیعت سبز» به درستی اجرا میشد، نه یک جریمه، که یک فرهنگسازی زیبا و مؤثر بود. این چرخه منسجم، تضمین میکرد که مسافر تنها زیبایی را ببیند.
۳. گذر زمان و غروب بهشتاما متأسفانه،با گذر سالها و هرچه معروفتر و شلوغتر شدن ماسال، به جای آنکه این سیستم و چرخه مدیریت برای حفظ منابع طبیعی، قدرتمندتر و دقیقتر شود، کاملاً رها شد. آن نظم تحسینبرانگیز جای خود را به بیبرنامگی داد و امروز، این منطقه با انبوهی از زباله و آسیبهای ناشی از بیمهری، به مکانی رهاشده تبدیل گشته است. این رها شدگی، دقیقاً زنگ خطری است که پیش از این، سرنوشت غمانگیز جنگل سیسنگان را رقم زد و امروز، فاجعه آتشسوزیهای مکرر در جنگل الیت را تکرار میکند. اگر این روند ادامه یابد، سرنوشت شوم این نقاط، در انتظار این گنجینه بیهمتا خواهد بود.
۴. لزوم تدبیر فوری و مسئولیتی همگانیاین وضعیت بحرانی،تنها با عزمی جمعی و پذیرش مسئولیتی مشترک قابل حل است.
· مسئولیت سیستم مدیریتی: فرماندار، بخشدار و کلیه مدیران این شهرستان در کنار اینکه وظیفه دارند از این گنجینه بزرگ نگهبانی و محافظت کنند، قطعاً نیاز به بودجه دارند که بخشی از این بودجه باید با دریافت ورودی و عوارض و هزینه خدمترسانی تأمین شود. بنابراین شورای عالی استان باید این مجوز را به مدیران ماسال بدهد تا آنان با دریافت وجوه مربوطه بتوانند خدمترسانی درستی نیز داشته باشند.· مسئولیت گردشگر: هر بازدیدکنندهای که پا در این طبیعت میگذارد، باید بپذیرد که پرداخت عوارض ورودی و رعایت اصول پایدار سفر، نه یک هزینه، بلکه یک سرمایهگذاری برای حفظ این میراث برای نسلهای آینده است.· مسئولیت بومی و کسبه: اهالی و صاحبان کسبوکارهایی که نان خود را از برکت این طبیعت میخورند، باید پیشگام در پرداخت عوارض و مشارکت در مدیریت پسماند باشند. رونق پایدار اقتصاد منطقه در گرو سلامت طبیعت آن است.
۵. فراخوان نهایی: زمان تشکیل “ستاد نجات ماسال” فرا رسیده استاکنون زمان عمل است.دیگر جای هشدار گذشته است. وضعیت کنونی، تشکیل یک «ستاد بحران» یا «کارگروه نجات ماسال» را با مشارکت همه نهادهای ذیربط، تشکلهای مردمی و نمایندگان جامعه محلی میطلبد. این ستاد میتواند با احیای طرحهای موفق گذشته و تقویت آن با خرد جمعی، یک برنامه عملیاتی فوری را تدوین و اجرا کند.
کار دشواری در پیش نیست. راهکارها آزموده شده و موفق بودهاند. کافی است اراده کرد؛ عوارض را به چرخه مدیریت پسماند بازگرداند، جوانان بومی را به کار گرفت و نظارت را احیا کرد. بیایید قبل از آنکه دیر شود، با همدلی و همکاری، یک تصمیم عاجل بگیریم و این میراث طبیعی بینظیر را از سرنوشتی محتوم نجات دهیم. آینده طبیعت زیبای ماسال امروز در دستان همه ماست.
۴۷۴۷
